مهمترین ایرادی که چه بسا از دیرباز به مدافعین افزایش رشد جمعیت وارد کرده‏اند این است که ما با همین جمعیت فعلی هم مشکل گرسنگی داریم چه برسد به اینکه بخواهد افزایش هم پیدا کند. در جواب باید به این مساله اشاره کنیم که طبق آمارهای موجود تنها 10% زمین‏های کشاورزی مستعد کشت در سراسر جهان مورد استفاده قرار می‏گیرد پس دست کم می‏توان مدعی شد امکان افزایش ده برابری جمعیت فعلی وجود دارد. حال اگر حداکثر نرخ رشد جمعیت را بصورت 3% در سال در نظر بگیریم فکر می‏کنم قریب نیم قرن می‏توان چنین رشدی را بدون نگرانی از پایان زمین برای کشاورزی ادامه داد. آمار دیگری می‏گوید هم‏اکنون در آمریکا تنها 6% جمعیت این کشور به کشاورزی اشتغال دارند در حالی که این کشور بزرگترین صادرکننده محصولات کشاورزی نیز هست. اگر این آمار را با وضعیت قرون قبلی که اکثریت مردم کشاورز بودند مقایسه کنیم متوجه می‏شویم که بهره‏وری در کشاورزی با رشد فناوری بالا رفته است. جهش تولیدی اخیر در ایران که با تزریق دانش به بخش کشاورزی ایجاد شد و منتهی به خودکفایی در گندم و برخی دیگر از محصولات اساسی شد این موضوع را بخوبی نشان می‏دهد. ممکن است گفته شود مساله اصلی کمبود آب شیرین است نه زمین یا نیروی کار کشاورزی. در این مورد باید یادآوری کنیم که این کمبود همیشه وجود داشته است اما بشر با خلاقیت خود توانسته از منابع آب شیرین بهترین بهره‏برداری را بکند. کافی است توجه کنیم که آب شیرین بصورت باران در سراسر کره زمین بیش از آنچه نیاز داریم هست اما مخلوط شدن این آب شیرین با املاح است که آنرا غیرقابل استفاده می‏کند. بشر از دیرباز ابتکاراتی برای استفاده ازین منابع بکار برده است. بعنوان مثال چاه زدن یکی ازین اختراعات است یا سد بستن بر روی رودخانه‏های شیرین. البته کسی انتظار ندارد با یک ابتکار برای همیشه خیال بشر راحت باشد. باید باز هم تلاش کرد اما ناامیدی و خودکشی از ترس مرگ مفهومی ندارد. البته چشم‏انداز آب شیرین کاملا روشن است چرا که یکی از محصولات فرعی نیروگاه‏های هسته‏ای که قرار است هزاران تا از آنها در قرن آینده ساخته شود آب شیرین است که می‏تواند دشت‏های وسیعی را آبیاری کند.

یکی دیگر از اشکالاتی که این روزها از زبان آقای توکلی مطرح شد این بود که هر وقت مشکل بیکاری همین جمعیت فعلی را توانستیم حل کنیم بفکر افزایش بیفتیم. پاسخ این است که با افزایش جمعیت تقاضا نیز افزایش میابد و در نتیجه مشاغل جدید ایجاد می‏شود. در حال حاضر دولت‏ها در سراسر جهان سعی می‏کنند با پایین آوردن نرخ بهره و تزریق پول در جامعه بطور مصنوعی تقاضا را بالا ببرند. وقتی جمعیت کشور دو برابر شود طبعا دوبرابر غذا و کشاورز نیاز دارد و دو برابر پارچه و کارخانه پارچه‏بافی. بنابر این اساسا رشد جمعیت تاثیری بر کم و زیاد کردن نرخ بیکاری نخواهد داشت.